تاثیر فلز روی در سلامت مرجانها

نویسنده: جنیفر تیجسن
گردآوری و ترجمه: پژمان اسلامی

فلز روی


تاثیر آن در سلامت مرجانها

غلظت روی در آب بیشتر آکواریوم ها به طور متوسط ۲۱۲ میکروگرم در لیتر یعنی در حقیقت بین ۲۱ میکروگرم در لیتر تا حداکثر مقدار ۲۶۰ میکروگرم در لیتر است. افزایش غلظت روی از حدود ۱۰۰ میکروگرم در لیتر تا حدود ۱ میلی گرم در لیتر باعث کاهش رشد در جلبک های همزیست مرجان ها ZOOXANTHELLAE می شود.

در آزمایش هایی که بر روی ارگانیسم های استوایی انجام گرفت، اثرات قابل توجهی در ۱ میکروگرم در لیتر تا ۸ میکروگرم در لیتر روی در آب مشاهده شد.در آب دریای مصنوعی، متوسط غلظت روی ۱۷ میکروگرم در لیتر است. در حقیقت این غلظت از مقدار مناسب برای رشد مرجان ها بالاتر است، از طرف دیگر در بیشتر موارد در مکمل های آکواریومی و نمک ها مقدار روی بسیار بالاتر از میزان مجاز می باشد زیرا اندازه گیری آن بخصوص در مجاورت ارسنیک بسیار مشکل و عملاً در بیشتر موارد غیر ممکن است.


مراقب میزان فلز روی در آکواریوم مرجانی خود باشید

تحقیقات جدیدی که چندی پیش توسط دکتر TIM WIJGERDE انجام شده است مشخص کرده که چرا روی از جمله عناصر پایه ای در سلامت مرجان ها است (یک عنصر کلیدی در تولید آنزیم های لازم در رشد جلبک های همزیست مرجان ها). میزان بالای این عنصر که در برخی از انواع نمک های مصنوعی (نمک هایی که توسط شرکت های غیر معتبر تولید می شود) با مقادیر بسیار بالا یافت می شود، سمی است و می تواند بر روی سلامت مرجان ها تاثیر گذار باشد.

سطح روی در آب شور مصنوعی اغلب غیر طبیعی است و به همین دلیل به طور بالقوه برای مرجان های پرورشی (AQUACULTURE) سمی می باشد. با این حال، شناخت ما از اینکه چطور فلز روی می تواند بر روی سلامت مرجان ها تاثیر گذار باشد هنوز محدود است. ما اثرات میزان روی در غلظت های ۰.۱ ، ۱۰ و ۱۰۰ میکروگرم در لیتر را بر روی سلامت، رشد و رنگ جلبک های همزیست مرجان STYLOPHORA PISTILLATA یک گونه مرجان سنگی با پلیپ های کوچک SPS مورد آزمایش قرار دادیم.

پس از دو هفته هیچ نشانه ای از نکروز در هیچ یک از نمونه ها مشاهده نشد. با این حال، در ۱۰۰ میکروگرم در لیتر ، ما کاهش قابل ملاحظه ~ ۶۲٪ رشد را در مقایسه با سطح روی ۰ تا ۱۰ میکروگرم در لیتر تشخیص دادیم. علاوه بر این، رنگ مرجان به میزان قابل توجهی در حدود ۱۰۰ میکروگرم در لیتر روی ۳۶٪ کاهش یافت که نشان دهنده از دست دادن کلروفیل A در مرجان است.


نتایج ما نشان می دهد که فلزات بالقوه سمی مانند روی، که در نمک های تجاری و مکمل های دریایی یافت می شوند، می توانند اثرات مضری روی مرجان ها داشته باشند. بنابراین، توصیه ما نظارت منظم بر روی تمامی پارامتر های آب و استفاده محدود و کاملا کنترل شده از مکمل های مختلف بر روی سیستم های مرجانی است.