توضیحات
کل خصلت قلیایی اندازه گیری مقدار سه یون اصلی است: کربنات، بی کربنات و بورات.
در آب شور، بی کربنات میزان pH را به سمت 7.8 هدایت می کند، کربنات pH را به سمت 9.1 می برد و بورات pH را به سمت 9.5 یا بیشتر می برد. به دلیل ساختار شیمیایی سیستم های بافر، هرچه pH را به pK یک سیستم بافر نزدیک تر می کنید، تغییر pH برای آن سخت تر است. بنابراین، اگر یک بافر را مخلوط کنید به طوری که محصول ترکیبی، pH را به سمت 8.3 هدایت کند، هرچه بیشتر استفاده کنید، pH پایدارتر می شود. این یک قانون در بافر دریایی است. نتیجه این راه حل به ظاهر ساده این است که اکثر مخلوط های نمکی حاوی مقادیر قابل توجهی نمک بی کربنات هستند. این تغییر pK سیستم بافر را به سمت 7.8 تغییر می دهد و بافر که به 8.3 هدایت می شود هرگز به این مقدار نمی رسد. بنابراین، pK دریایی بافر در واقع کمی بالاتر از 8.3 به منظور مقابله با نفوذ بی کربنات در هر تغییر آب است. بافر دریایی اولین بافر موجود در بازار است که حاوی نمک بورات (که یک سیستم بافر آب شور را با ثبات تر می کند) است، و بافر دریایی موثرترین بافر pH در بازار آکواریوم های دریایی است.
روش استفاده
5 گرم (1 قاشق چایخوری) از بافر را برای هر 80 لیتر در یک فنجان آب شیرین حل کنید. برای دوز دقیق، از مقیاس قاشق دیجیتال Seachem استفاده کنید. این دوز همچنین باعث افزایش خصلت قلیایی در حدود 1 مگابیت در لیتر می شود. روزانه این محلول را اضافه کنید تا pH در 8.3 تثبیت شود. بسته به pH و میزان آلکالیتی اصلی، این تغییر از یک روز تا یک هفته طول خواهد کشید. پس از آن، هر دو هفته یا ماهانه برای حفظ pH 8.3 استفاده کنید.